Kilka słów o wentylacji na poddaszu

Zdrowie i dobre samopoczucie to najważniejszy powód, dla którego wentylacja w domu jest konieczna. Nie dziwi więc, że wymaga tego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Problem w tym, że nikt nie jest w stanie kontrolować, jak te wymagania są realizowane w domach jednorodzinnych.

Wprawdzie w domach przy spełnieniu określonych warunków technicznych można stosować wentylację naturalną, zwaną też grawitacyjną. Wiadomo jednak, że nie działa ona przez co najmniej połowę roku tak, jakby była naturalna. Ma ona jedną wadę: nie jest niezależna od architektury i konstrukcji domu, a także jego instalacji elektrycznej, sanitarnej i grzewczej.

Wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna jest lepsza niż nic. Bez projektu jest to prawie niemożliwe do wykonania. Często wykonuje go firma, która jest autoryzowana przez producenta. To ona odpowiada za działanie centrali wentylacyjnej.

WENTYLACJA NATURALNA W PROJEKCIE DOMU

Za zaprojektowanie wentylacji naturalnej w domu odpowiedzialny jest architekt. Niestety, jego wiedza nie zawsze jest wystarczająca. Robi to tak, jak mu się wydaje, że powinno być. Architekt odpowiedzialny za zaprojektowanie wentylacji naturalnej w domu jest często nowicjuszem, z niewielkim lub żadnym doświadczeniem.

W prawie wszystkich domach jednorodzinnych są albo niepotrzebne kratki przy kominie, albo prefabrykowane przewody wentylacyjne, które przecinają ściany zewnętrzne domu na całej wysokości.

Innym przykładem takiego negatywnego domu jest taki, w którym wentylację łazienki na poddaszu uzyskano przez podłączenie rury do wywietrznika umieszczonego w dachu. Wywietrznik ten nazywany jest również kominem wentylacyjnym.

Ten niewielki komin doskonale nadaje się do odpowietrzania instalacji kanalizacyjnej domu. Może być również wykorzystywany do odprowadzania powietrza z odzysku ciepła i nawiewu mechanicznego.

Nie zapewni on jednak odpowiedniej wentylacji łazience czy innym pomieszczeniom na poddaszu. Dotyczy to zwłaszcza małych domów, które mają tylko jedną łazienkę na piętrze. Kratka wentylacyjna ma za zadanie zapewnić wymianę powietrza we wszystkich sypialniach na tej kondygnacji.

Ta kratka wentylacyjna, która będzie podłączona krótkim przewodem do kratki przy suficie łazienki, nie jest w stanie spełnić swojej funkcji wentylacyjnej. Głównym powodem jest to, że nawet przy sprzyjającej pogodzie siła ciągu tak krótkiego przewodu wentylacyjnego będzie bardzo mała.

W chłodne dni na ściankach i rurze plastikowej wylewki może skraplać się para wodna. Należy ją usunąć razem z zużytym powietrzem łazienkowym. Woda ta będzie spływać w kierunku kratki lub, co gorsza, do wentylatora elektrycznego na końcu.

PRZECIĄG W KANALE WENTYLACYJNYM

Główną wadą stosowania wentylacji ze skróconym przewodem jest słaby ciąg. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy murowane lub prefabrykowane systemy wentylacyjne w domu są wystarczające.

Należy sobie uświadomić, że siła ciągu w systemach wentylacyjnych zależy od trzech czynników. Są to różnice temperatur (gęstości) pomiędzy powietrzem zewnętrznym i wewnętrznym oraz jego (czyli kanału) długość i przekrój.

Ciąg jest idealny, gdy temperatura otoczenia wynosi 12o Celsjusza. Ma to na celu zapewnienie właściwej wentylacji. Ciąg będzie się zwiększał, gdy będzie chłodniej, a zmniejszał, gdy będzie cieplej.

Długość kanału wentylacyjnego ma kluczowe znaczenie. Jeśli jego długość jest mniejsza niż jeden metr, ciąg będzie prawie nieistotny, nawet jeśli istnieje korzystna różnica między gęstością powietrza wewnątrz i na zewnątrz. Jednak zwykłe zwiększenie długości kanału z dwóch do czterech metrów może zwiększyć ciąg o ponad jedną trzecią.

Należy pamiętać, że długość kanału dymowego i wentylacyjnego mierzy się w pionie. Nie poprawimy działania wyciągu podłączając go do sufitu łazienki za pomocą kratki, a następnie łącząc go w pionie z czterometrową rurą na wysokości słupa.

Ważne jest, aby zwrócić uwagę na przekrój kanału wentylacyjnego. Będzie to miało wpływ na objętość strumienia powietrza, który jest usuwany z kanału. Nawet laik może zauważyć, że nawet 10-metrowa rura o średnicy zaledwie 1 cm nie zapewni odpowiedniej wentylacji. Warunki techniczne nakazują, aby przekrój przewodu wentylacyjnego nie był mniejszy niż 160 cm2.

Oznacza to, że kanał musi mieć średnicę co najmniej 143 mm. Często się o tym zapomina i stosuje się zarówno wywiewki, jak i przewody łączące je z kratkami o mniejszej średnicy.

Kolejną wadą takiego rozwiązania jest to, że nie ma ono bezpośredniego przełożenia na ilość usuwanego powietrza. Na kanale wentylacyjnym zakończonym wywietrznikiem będzie się skraplać para wodna z usuwanego powietrza. Może to powodować zalewanie łazienki lub zawilgocenie stropu wokół kratki. Nawet jeśli zaizolujemy termicznie aż do pokrycia dachowego, nie da się uniknąć zalania. Wynika to z faktu, że odpowietrznik na swoim końcu nadal będzie zimny i plastikowy.

Uwaga! Należy pamiętać, że wentylator zmniejsza przekrój, a tym samym objętość usuwanego powietrza. Będzie on jednak działał tylko wtedy, gdy jest włączony. A co z wentylacją łazienki na poddaszu?

Dowiedz się więcej jak powinna wyglądać wentylacja łazienki na poddaszu oraz jak urzadzić taka łazienkę na stronie https://poliplast.pl/lazienka-na-poddaszu-jak-urzadzic-lazienke-na-poddaszu-inspiracje_wqml.a